Unieke ervaring in Sa Pa / Hao Thao

Ik weet niet waar ik moet beginnen; I JUST LOVE SA PA! Ik had al een busretour geboekt, maar ik wou afgelopen zondag helemaal niet terug naar Hanoi, ik had graag langer willen blijven. Sa Pa is zoveel mooier dan Hanoi. Voordat ik op reis zou gaan wilde ik al dolgraag in Vietnam bij een lokale familie logeren om zo de echte cultuur te proeven. Dit heb ik nu ook gedaan, alleen dan heel anders dan ik in gedachten had. Toen ik arriveerde in Sa Pa; ik was net 1 minuut op mijn bestemming; sprak een jong meisje van 16 mij aan op het busstation om 07:00 uur in de vroege morgen. Ze droeg aparte kleurrijke kleding en ik zag dat er meerdere mensen precies dezelfde outfit droegen. Het meisje vroeg of ik in haar dorp wilde slapen voor een nachtje. Ze woont in Hao Thao, 6km van Sa Pa, waar de Black Hmong stam leeft. Je kon zo zien dat het meisje erg arm is. Ik vond haar gelijk aardig en was gelijk enthousiast over haar aanbod. Toch wilde ik eerst een hotel zoeken voor de eerste nacht. Ik was namelijk niet helemaal fit na een nachtje pitten in de nachtbus. Ik heb met het meisje, ze heet Muh, afgesproken om de volgende dag met haar mee te gaan en een nacht te blijven slapen. Ik kwam haar later op de dag nog weer tegen en toen hebben we besloten om er twee nachten van te maken. Ik had er zoveel zin in! Dit leek me nou echt interessant. En dat was het ook zeker!!! De volgende dag zouden we elkaar ontmoeten voor de kerk.

Dezelfde avond heb ik mezelf nog getrakteerd op een Vietnameze massage. Het duurde in totaal 45 minuten, maar na 5 minuten dacht ik al HELLUP! Een heel klein vietnameesje zat op me in te rammen met een gigantische snelheid alsof ze een wedstrijdje deed met haar collega. Ik was op een gegeven moment echt bang dat ze me doormidden zou breken. Geef me dan de Thai massages, stukken beter! Al hoewel niemand tot nu toe zo goed kan masseren als Sabine:)

De volgende dag gingen Muh en ik met z'n tweeen lopend naar haar dorp Hao Thao, een pichtige wandeling, het deed me soms denken aan de Taman Negara jungle tocht in Maleisie. De tocht was schitterend, het landschap lijkt op Toscane (hoewel ik daar nog nooit in real life geweest ben) Zo groen, prachtige heuvels en je kwam de meest verbazingwekkende en leuke dingen tegen onderweg. Lokale kinderen, buffel files, honderden zwijntjes etc. De huizen die ik op de heenreis heb gezien zagen er al erg armoedig uit. Ik vond de tocht veel en veel mooier als de jungletocht in Maleisie, hier zie je in 3,5 uren zoveel mooie dingen, de mooiste natuur die ik tot nu toe gezien heb.
Na 3,5 uur kwamen we aan in Hao Thao. Ik schrok erg van de woning. Ze wonen met z'n allen in een grote geitenschuur, ze hebben wel electriciteit, maar geen douche. Ik heb gelijk kennis gemaakt met haar moeder, zusjes en kleine neefjes en nichtjes. Haar nichtje van drie was doodsbang voor me, ze bleef maar huilen. Vergeleken met de mensen uit het dorp ben ik heel groot en breed. Ik voelde me dan ook echt een reuzin tussen de mensen. Maar ik voelde me gelijk welkom. Alleen Muh spreekt engels, de rest van de familie kan geen woord engels, dat was soms wel lastig. Muh liet me het toilet zien, jaa hoor een ouderwets schijthuis een paar meter van de woning, alleen een gat in de grond. Ik mocht twee nachten slapen in het bed van Muh, dit bed is gemaakt van een paar planken met een rieten matje erop. Maar het mooiste is dat de familie tevreden is met wat ze hebben. Ze hebben elkaar en zijn echte familie mensen. Op een avond na het avondeten vroeg Muh mij hoe ik in Nederland woon en of het heel anders is dan hoe zij woont. Ik durfde niet helemaal eerlijk te zijn, want ze keek me met van die lieve vragende ogen aan. Ze heeft volgensmij geen idee hoe arm ze zijn. Ze vertelde wel dat de Vietnamezen die in Sa Pa wonen niks met de Black Hmong stam te maken wil hebben, ze zeggen dat ze vies zijn en kijken ze met de nek aan. Het mooiste is dat ze zich elke dag prima redden. Voor het eerste diner werd er even een grote haan uit de tuin gehaald, daarna werd voor mijn neus zijn nek omgedraaid en een uur later waren we met zijn allen aan het genieten van het eten. Ik ben best verwend met het eten, ontbijt, lunch en diner, het was allemaal heerlijk. De familie verdient geld met handwerk, ze maken kussenhoezen, armbandjes, sjaaltjes etc. Zo gaat Muh bijna elke dag naar Sa Pa om spullen te verkopen aan toeristen. In Sa Pa zie je ook heel veel mensen uit haar dorp, ze kleden zich allemaal hetzelfde en spreken over het algemeen goed engels. Muh heeft mij op dag 2 meegenomen naar de waterval, supervet! Na de tweede nacht zijn we op de scooter naar Sa Pa gereden. Het leukste is dat Muh het idee had om mij de kleding van haar stam te laten dragen. Het duurde natuurlijk even voordat we de juiste maat hadden gevonden. Dus ik met die kleding aan naar Sa Pa, zweten!!! Ik was doorweekt, ongelofelijke warme winterkleding. Maar ik voelde me net een superster, ik werd overal aangekeken en de mensen van de stam vonden het allemaal geweldig dat ik de kleding aan had. Toeristen wilden allemaal op de foto met mij. Haha leuk om mee te maken. Dit was de mooiste ervaring tot nu toe! Ik zal dit nooit vergeten. De Black Hmong mensen zijn zo vriendelijk, lief en goudeerlijk. Ik ga ze vast erg missen. Natuurlijk heb ik Muh een flinke fooi gegeven. Deze ervaring heeft me echt wakker gemaakt en ik kijk nu al heel anders tegen luxe dingen aan.

Liefs mij