Wat een belevenis
Door: Wolliewol
Blijf op de hoogte en volg Miranda
13 Juli 2012 | Maleisië, Kuala Lumpur
Lieve vrienden,
Het is even stil geweest van mijn kant. Ik ben namelijk twee weken in de Taman Negara jungle in Maleisie geweest en heb daar niet even de kans gehad om een reisverhaal te schrijven. De eerste twee dagen van het Zuid Oost Azie avontuur hebben we in Singapore doorgebracht en dit was erg tof, wat een luxe stad! Vele hoge gebouwen en winkelcentra na winkelcentra kom je tegen. Ze noemen deze stad ook wel het tweede New York, nou dat snap ik best. We zijn ook bij Skypark omhoog gegaan voor het waanzinnige uitzicht over de hele stad. Ik ben blij dat ik hier eind augustus voordat ik naar Nederland ga nog 4 daagjes mag doorbrengen. Hierna zijn we met de bus vanuit Singapore naar Kuala Lumpur gegaan. We zaten in een luxe bus inclusief massage opties, haha nooit mis natuurlijk.
We zijn maar een halve dag in Kuala Lumpur geweest, want de volgende dag moesten we vroeg opstaan voor de busreis naar de Taman Negara jungle.
Dit waren twee weken met vele ups en downs. De eerste dagen waren leuk, het jungle dorp is heel toeristisch en je kwam al snel Nederlanders tegen (waar heb je ze niet) ook heeft het het echte dorp sfeertje van ons kent ons. De inwoners leven heel primitief en zijn ontzettend vriendelijk. Mijn neef wilde graag een weekje kamperen in de jungle en de grootste route (route naar de top van de berg) doen. Dit is als je elke dag stevig doorloopt in 6 a 8 dagen te halen. Ik was eerst niet zo enthousiast, omdat je toch wel een behoorlijke conditie voor de berg moet hebben en ik bang werd gemaakt door enge bloedzuiger verhalen van andere backpackers. Ze vertelden dat je benen vol gaan zitten met bloedzuigers en je beter een aansteker mee kunt nemen om ze zo van je benen af te halen. Maar toch zijn we maandag 2 juli begonnen met de tocht en de eerste dag was vrij relaxed, we zijn om 10:00 uur begonnen met lopen en hebben in totaal 5 a 6 km gelopen. We merkten al gelijk dat onze guide ons niet van tevoren op de hoogte heeft gebracht van hoe en wat in de jungle. Want we moesten de eerste dag al door rivieren heen wandelen. Als we dit hadden geweten hadden we natuurlijk waterschoenen meegenomen. Daardoor liepen we elke dag met kletsnatte voeten in onze schoenen en dit zorgde voor flinke blaren. Dag twee was een stuk zwaarder, we hebben een route gelopen met vele heuvels, ongeveer in de middag kwamen we aan op een mooi plekje met veel zon. Edwin zei van tevoren dat ik al vast mocht lopen, want hij zou me toch wel inhalen, omdat hij een jongen is, langere benen heeft en daarom veel sneller is. Nou dat moet je natuurlijk niet tegen mij zeggen, want dan ga ik hoe dan ook het tegendeel bewijzen. Ik heb een paar uur gesprint op alle heuvels en kon op een gegeven moment niet meer, maar ik moest hoe dan ook eerder op de rustplaats aan komen. En dit is me ook gelukt, heerlijk gevoel, wat een adrenaline! Jongens altijd met hun grote mond! Dag 4 was toch wel echt een dag dat ik er helemaal doorheen zat en ik moest mezelf constant moed in praten. Edwin en ik hadden nooit verwacht dat het zo'n zware tocht zou zijn. We hadden een echt bergroute verwacht, maar het was net een bootcamp. De bloedzuigers hebben me ook goed te pakken gehad, dus de verhalen van andere backpackers klopten als een bus. Mijn voeten en benen zaten onder het bloed en de bergschoenen begonnen erg te schuren op de wondjes. Dag 5, 6 en 7 gingen een stuk makkelijker, want ik had maar 1 doel in mijn hoofd: de top halen! De gids vertelde ons op dag 6 dat het waarschijnlijk niet meer mogelijk was om de tour in 7 dagen af te ronden en dat het waarschijnlijk 8 dagen zou worden. Hier waren Edwin en ik niet zo blij mee. De tent waar we in sliepen was niet waterdicht en het heeft 5 nachten geregent en het is beslist niet fijn om te slapen met druppende regen op je gezicht. We sliepen elke nacht maar 3 tot 4 uurtjes, maar moesten de volgende dag wel weer topfit zijn voor de tocht. We wilden zo graag de 7 dagen halen, dat we alles hebben gegeven en de laatste dag totaal 37 km hebben gelopen, de route was erg moeilijk, overal moest je klimmen met touwen en je moest langs modderpaden waar je tot je in knie in vast kon zitten. We waren rond 20:00 uur op het eindpunt, waar een auto ons op zou halen en ons naar het dichtbijzijnde dorp zou brengen. We hadden afgesproken om 18:30 uur en toen we aankwamen was de auto al weg natuurlijk. Dus moesten we een nachtje in het visitor center overnachten, dit was wel jammer, want we hadden als beloning de KFC in gedachten. Maar het gevoel als je het uiteindelijk gehaald hebt is onbeschrijfelijk, hierdoor vergeet je eigenlijk hoe zwaar het was en ik was zo trots en emotioneel toen ik uiteindelijk naar het eindpunt liep. Ik ben de laatste 10 minuten van de tocht door mijn enkels gegaan en deze zijn de volgende dag ook ingetapet bij het medical centre in Taman Negara. Ook had Edwin een probleem met zijn oog en kreeg hij een ooglapje. We liepen de volgende dag door het dorp als twee invaliden, dit was toch wel erg komisch. We werden overal aangekeken, alsof de mensen dachten dat een beer ons in de jungle had aangevallen. Gelukkig kan ik nog gewoon lopen en met wat rust moet het helemaal goed komen. Ik ben nu weer terug in Kuala Lumpur en reis sinds gister alleen verder door bepaalde omstandigheden. Ik zit in een supergezellig hostel met leuke mensen en heb een leuke dag in Kuala Lumpur gehad. Ik heb erg veel zin in mijn volgende avontuur, want morgen vertrek ik naar Koh Samui, Thailand. Zon, zee en strand: kom maar op!
Groetjes Mij
Het is even stil geweest van mijn kant. Ik ben namelijk twee weken in de Taman Negara jungle in Maleisie geweest en heb daar niet even de kans gehad om een reisverhaal te schrijven. De eerste twee dagen van het Zuid Oost Azie avontuur hebben we in Singapore doorgebracht en dit was erg tof, wat een luxe stad! Vele hoge gebouwen en winkelcentra na winkelcentra kom je tegen. Ze noemen deze stad ook wel het tweede New York, nou dat snap ik best. We zijn ook bij Skypark omhoog gegaan voor het waanzinnige uitzicht over de hele stad. Ik ben blij dat ik hier eind augustus voordat ik naar Nederland ga nog 4 daagjes mag doorbrengen. Hierna zijn we met de bus vanuit Singapore naar Kuala Lumpur gegaan. We zaten in een luxe bus inclusief massage opties, haha nooit mis natuurlijk.
We zijn maar een halve dag in Kuala Lumpur geweest, want de volgende dag moesten we vroeg opstaan voor de busreis naar de Taman Negara jungle.
Dit waren twee weken met vele ups en downs. De eerste dagen waren leuk, het jungle dorp is heel toeristisch en je kwam al snel Nederlanders tegen (waar heb je ze niet) ook heeft het het echte dorp sfeertje van ons kent ons. De inwoners leven heel primitief en zijn ontzettend vriendelijk. Mijn neef wilde graag een weekje kamperen in de jungle en de grootste route (route naar de top van de berg) doen. Dit is als je elke dag stevig doorloopt in 6 a 8 dagen te halen. Ik was eerst niet zo enthousiast, omdat je toch wel een behoorlijke conditie voor de berg moet hebben en ik bang werd gemaakt door enge bloedzuiger verhalen van andere backpackers. Ze vertelden dat je benen vol gaan zitten met bloedzuigers en je beter een aansteker mee kunt nemen om ze zo van je benen af te halen. Maar toch zijn we maandag 2 juli begonnen met de tocht en de eerste dag was vrij relaxed, we zijn om 10:00 uur begonnen met lopen en hebben in totaal 5 a 6 km gelopen. We merkten al gelijk dat onze guide ons niet van tevoren op de hoogte heeft gebracht van hoe en wat in de jungle. Want we moesten de eerste dag al door rivieren heen wandelen. Als we dit hadden geweten hadden we natuurlijk waterschoenen meegenomen. Daardoor liepen we elke dag met kletsnatte voeten in onze schoenen en dit zorgde voor flinke blaren. Dag twee was een stuk zwaarder, we hebben een route gelopen met vele heuvels, ongeveer in de middag kwamen we aan op een mooi plekje met veel zon. Edwin zei van tevoren dat ik al vast mocht lopen, want hij zou me toch wel inhalen, omdat hij een jongen is, langere benen heeft en daarom veel sneller is. Nou dat moet je natuurlijk niet tegen mij zeggen, want dan ga ik hoe dan ook het tegendeel bewijzen. Ik heb een paar uur gesprint op alle heuvels en kon op een gegeven moment niet meer, maar ik moest hoe dan ook eerder op de rustplaats aan komen. En dit is me ook gelukt, heerlijk gevoel, wat een adrenaline! Jongens altijd met hun grote mond! Dag 4 was toch wel echt een dag dat ik er helemaal doorheen zat en ik moest mezelf constant moed in praten. Edwin en ik hadden nooit verwacht dat het zo'n zware tocht zou zijn. We hadden een echt bergroute verwacht, maar het was net een bootcamp. De bloedzuigers hebben me ook goed te pakken gehad, dus de verhalen van andere backpackers klopten als een bus. Mijn voeten en benen zaten onder het bloed en de bergschoenen begonnen erg te schuren op de wondjes. Dag 5, 6 en 7 gingen een stuk makkelijker, want ik had maar 1 doel in mijn hoofd: de top halen! De gids vertelde ons op dag 6 dat het waarschijnlijk niet meer mogelijk was om de tour in 7 dagen af te ronden en dat het waarschijnlijk 8 dagen zou worden. Hier waren Edwin en ik niet zo blij mee. De tent waar we in sliepen was niet waterdicht en het heeft 5 nachten geregent en het is beslist niet fijn om te slapen met druppende regen op je gezicht. We sliepen elke nacht maar 3 tot 4 uurtjes, maar moesten de volgende dag wel weer topfit zijn voor de tocht. We wilden zo graag de 7 dagen halen, dat we alles hebben gegeven en de laatste dag totaal 37 km hebben gelopen, de route was erg moeilijk, overal moest je klimmen met touwen en je moest langs modderpaden waar je tot je in knie in vast kon zitten. We waren rond 20:00 uur op het eindpunt, waar een auto ons op zou halen en ons naar het dichtbijzijnde dorp zou brengen. We hadden afgesproken om 18:30 uur en toen we aankwamen was de auto al weg natuurlijk. Dus moesten we een nachtje in het visitor center overnachten, dit was wel jammer, want we hadden als beloning de KFC in gedachten. Maar het gevoel als je het uiteindelijk gehaald hebt is onbeschrijfelijk, hierdoor vergeet je eigenlijk hoe zwaar het was en ik was zo trots en emotioneel toen ik uiteindelijk naar het eindpunt liep. Ik ben de laatste 10 minuten van de tocht door mijn enkels gegaan en deze zijn de volgende dag ook ingetapet bij het medical centre in Taman Negara. Ook had Edwin een probleem met zijn oog en kreeg hij een ooglapje. We liepen de volgende dag door het dorp als twee invaliden, dit was toch wel erg komisch. We werden overal aangekeken, alsof de mensen dachten dat een beer ons in de jungle had aangevallen. Gelukkig kan ik nog gewoon lopen en met wat rust moet het helemaal goed komen. Ik ben nu weer terug in Kuala Lumpur en reis sinds gister alleen verder door bepaalde omstandigheden. Ik zit in een supergezellig hostel met leuke mensen en heb een leuke dag in Kuala Lumpur gehad. Ik heb erg veel zin in mijn volgende avontuur, want morgen vertrek ik naar Koh Samui, Thailand. Zon, zee en strand: kom maar op!
Groetjes Mij
-
13 Juli 2012 - 11:48
Desiree S.:
Wat een avontuur zeg, zo'n bergtocht. Vet respect hoor! Geniet van Thailand :) en ik lees graag weer meer over je volgende avonturen! Groetjes, Desiree -
13 Juli 2012 - 12:08
Zoran:
Trots op je! Heel goed gedaan hoor! Ik ben jaloers!!!!!!!
x -
13 Juli 2012 - 12:08
Sush:
Aaargh WOLLIE vet stoer man en wat een bikkel ben je ook! Ben benieuwd naar jouw volgende avontuur xx -
13 Juli 2012 - 13:20
Aliewol:
Wat een verhaal! Wat ben je ook een doorzetter:)) zeggen we toch ook altijd "als je ergens aan begint, moet je het ook afmaken"!! Respect hoor!!:)) dikke kus -
13 Juli 2012 - 13:28
Ageeth:
He Miranda
Wat een tocht heb jij gedaan samen met vele andere denk ik. Respect!
Geniet nog van alle mooie dingen, en Have Fun.:-)
Groetjes Ageeth. xx -
13 Juli 2012 - 16:41
Gerbrand:
Nou, die strand en zon hebben jullie wel verdiend! Wat een heftige belevenissen hebben jullie meegemaakt met die jungle tocht, maar echt een topprestatie dat jullie de tocht hebben uitgelopen. Haha, heb je kapitein Edwin met zn ooglapje nog mooi te kijk gezet met zijn praatjes:P. Groetn, Gerbrand -
13 Juli 2012 - 17:15
Ria Wolbers:
jeetje wat een avontuur, en dat met jouw smet vrees ha ha, petje af hoor vind jullie echte bikkels.
en knap dat je alleen verder gaat.
Gr.liefs Ria -
13 Juli 2012 - 22:06
Jesse:
Knap gedaan. Ik zie jou al de bergen op sprinten :-P
Veel plezier nog daar en ik zie dat de foto's op facebook staan. Ik ga ff kijken.. -
14 Juli 2012 - 16:19
Lenie:
Knap hoor dat je het gered hebt. Geniet van het strand en de zon na dit avontuur. -
15 Juli 2012 - 18:04
Coba:
Hey bikkel,
Wat een belevenis zo'n reis.
Knap dat je de tocht hebt afgemaakt ( met bloedzuigers brrrr )
Veel plezier verder, geniet ervan.
Groetjes van ons XXX -
15 Juli 2012 - 18:25
Vero:
Alleen reizen?? Why?? Have fun iig!! X -
15 Juli 2012 - 19:03
Nathan Meesman:
Hey Miranda,
Dat klint allemaal er mooi, spannend en zwaar. Geniet maar van de zon en strand op Thailand dan kun je weer ff opladen! Veel plezier nog! -
18 Juli 2012 - 11:49
Miranda Wolbers:
Dankjewel voor de lieve en leuke reacties:)
Ageeth: Edwin en ik waren de enige twee, 7 dagen met zijn drieetjes in de jungle.
Vero: Ik ben nu alleen aan het reizen, lang verhaal:P Maar het bevalt supergoed, ik had dit gelijk van het begin af aan moeten doen:D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
